Ο H.P.Lovecraft ήταν μια ιδιάζουσα περίπτωση συγγραφέα. Το γεγονός ότι στα έργα του έμπλεκε και πραγματικές πηγές για να κάνει πιο τρομαχικές τις ιστορίες του, καθώς και το ότι είχε μια μυστηριώδη ζωή, έχει κάνει πολλούς συνεχιστές του να τον τοποθετούν ως έναν "Προφήτη των Μεγάλων Παλαιών" (1)
Ο συγγραφέας είναι γνωστός για τις ρατσιστικές απόψεις του (2)
Σε ένα παλαιοβιβλιοπολείο μπορείς να βρεις οτιδήποτε(3)
Ξεκινώντας από τις τρεις αυτές παραδοχές φτάνουμε στο σημερινό ποστ μας...
Είναι γνωστό ότι λόγω του (1) ο Lovecraft εμφανίζεται πολλές φορές πρωταγωνιστής σε έργα τρόμου (πχ στην ταινία Necronomicon, στο Graphic Novel Lovecraft ή στο - Ελληνικό - βιβλίο το Δαιμόνιο της γραφής) Ήταν απλά θέμα χρόνου μέχρι κάποιος να σκεφτεί να κάνει το ίδιο βασισμένος στις πολιτικές του απόψεις (2), ειδικά σε μια περίοδο που μια μεγάλη υπόγεια μάχη παρατάξεων συγκλόνιζε την Αμερική. Αυτός ο κάποιος είναι ο Richard Lupoff και στο βιβλίο του Lovecraft's Book βάζει το συγγραφέα να προσεγγίζεται από πράκτορες των Ναζί που, υποσχόμενοί του ότι θα εκδόσουν μια ανθολογία με τις ιστορίες του, προσπαθούν να τον πείσουν να γράψει την Αμερικάνικη εκδοχή του Ναζιστικού Μανιφέστου.
Πού κολλάει το (3); Στο ότι το πέτυχα τη Δευτέρα σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο και το αγόρασα δίχως δεύτερ σκέψη, έκατσα δε και το διάβασα. Το αποτέλεσμα είναι ένα συμπαθητικό κατασκοπικό θρίλερ, που όμως η παρουσία της παρέας του Weird Tales το κάνει απίστευτα διασκεδαστικό. Ο συγγραφέας προφασίζεται ότι αποκαλύπτει μια συνομωσία και κάνει πολύ καλή δουλειά για να πείσει τον αναγνώστη (ο Lovecraft είχε το προφίλ του ανθρώπου που θα μπορούσε να είχε ασπαστεί τις ιδέες αυτές) αν και δεν προσπαθεί και ιδιαίτερα, ιδίως προς το τέλος. Καταφέρνει όμως να δώσει μια πετυχημένη αναπαράσταση της εποχής εκείνης.
Όμως αυτό δεν έχει και πολύ νόημα, το βιβλίο, χωρίς να είναι κάτι εξαιρετικό, φαντάζομαι θα ενδιαφέρει αρκετούς από εσάς (έτσι Μανώλη; )
Lovecraft + Nazis? I'm sold!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κι εμπίπτει στην ΝΡΝ θεωρία από μόνο του, ένεκα οι Ναζί, πιστεύω ότι θα πρέπει να προσθέσουμε και το L στο όνομά της. Οποιοδήποτε βιβλίο-ταινία-κόμικ μπορεί να γίνει καλύτερο αν περιέχει πειρατές, νίντζα, ναζί ή τον Λάβκραφτ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘενκς για την πρόταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι...beware...οι Μεγάλοι Παλαιοί θα περπατήσουν στη γη...μουαχαχα.
Μανώλη, στο είπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυθυμία, μέλος του καστ είναι ο αδερφός του Χουντίνι (νιντζα) και υπάρχει ένα πλοίο με οπλισμένους γερμανούς κάπου στις ακτές της Ν. Αγγλίας. Εμένα μια χαρά ΝΡΝL μου κάνει όλο αυτό.
Εργαλείο που δεν ξέρω το όνομά σου, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να το βρεις, αλλά αξίζει για τον όλο χαβαλέ του Λάβκραφτ-κατασκόπου (και του Ρόμπερτ Χάουαρντ να ανακρίνει μέλος της KKK)
Εγώ προτιμώ να το γράφω στα ελληνικά: ΝΠΝ. Έτσι μπορώ να χρησιμοποιήσω οποιοδήποτε 'Ν' ως Ναΐτες που κι αυτοί είναι άσσος στο μανίκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο έρμος L είχε ρατσιστικές απόψεις, αλλά προέρχονταν από τα διαβάσματά του και διατηρούνταν χάρη στη μηδενική του εμπειρία με τον κόσμο έξω από το σπίτι του. Δεν ήταν ριζωμένες αρκετά ούτε για να τον εμποδίσουν να παντρευτεί Εβραία.
Ακριβώς αυτό βγάζει και το βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως το προφίλ του φιλοναζί το έχει: αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, με πίστη στον παλιό καλό καιρό και την καθαρότητα της φυλής, ιδεαλιστής, ιδανικό μέλος για το ναζιστικό κόμμα ως ινστρούκτορας.
Απλά σε κάποιο σημείο στο βιβλίο καταλαβαίνει πού πάει να μπλέξει.
Στην πραγματική του ζωή όμως υποστήριζε τον Χίτλερ (όχι πάντα με κολακευτικά σχόλια βέβαια) ενώ κάποιοι μελετητές τον θέλουν στα τελευταία χρόνια του να αλλάζει άποψη.
Νομίζω η γυναίκα του ήταν Εβραία και 7 χρόνια μεγαλύτερη, ενώ αδυνατούσε να βρεί δουλειά στη Νέα Υόρκη ως "προνομιούχος Αγγλοσάξων" ανάμεσα σε μετανάστες, ώστε να συντηρεί αυτήν και τον εαυτό του... ίσως αυτό εξηγεί πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαοτική λαίλαπα, οι τάσεις προϋπάρχουν, το περιβάλλον απλά τις κάνει συμπεριφορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πχ πριν μετακομήσει στη Νέα Υόρκη ήταν προοδευτικός, ίσως να κατέληγε κομουνιστής. Το ότι όμως βρέθηκε στην κατάσταση που περιγράφεις οφείλεται και στην ιδιοσυγκρασία του.
Ως κλασικός nerd θα πώ οτι ο Λαβκραφτ αποκλείεται να έκανε κάτι μόνο και μόνο για να εκδοθεί. Έγραφε μεν για να βγάλει κανα φράγκο, αλλα το μισούσε το ghostwriting και ήταν και κομπλεξικός με το θέμα της έκδοσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, North, το ξαναλέω, ο συγγραφέας παίζει έξυπνα με το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς Τιποτένιε, άλλωστε το ότι έβλεπε τον εαυτό του σαν "προνομιούχο Αγγλοσάξωνα" ήταν θέμα ιδιοσυγκρασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή