Veronica Mars

Χθες είδα και το τελευταίο επεισόδιο της τρίτης και τελευταίας σαιζόν αυτής της σειράς. Πώς θα τη χαρακτήριζα με μία λέξη: χίπστερ.
Τι εννοώ με αυτό; Πολύ απλό: όλη η σειρά στηρίζεται στο αναμάσιμα παλιότερων πετυχημένων σειρών. Το στόρυ έχει ως εξής: Η Βερόνικα Μαρς είναι η κόρη του σερίφη του Neptune, μιας μικρής κωμόπολης της Καλλιφόρνια, δημοφιλής ξανθιά μαζορέτα με μυαλό ξυράφι, που χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της όταν η κολητή της δολοφονείται (Twin peaks ως εδώ). Κάποιος συλλαμβάνεται για το φόνο, αλλά πατέρας της υποψιάζεται συγκάλυψη και χάνει τη δουλειά του. Ανοίγει λοιπόν γραφείο ερευνών και η Veronica, απόκληρη πια του σχολείου, ψάχνει να βρει στοιχεία για το φόνο της κολλητής της με τη βοήθεια ενός καλόκαρδου geeky φίλου της, ενός αλήτη με χρυσή καρδιά και μιας εσωστρεφούς χάκερ, ενώ είναι συναισθηματικά διχασμένη ανάμεσα σε έναν ευγενή άντρα με σκοτεινή πλευρά και έναν βίαιο και αυτοκαταστροφικό άντρα που όμως γίνεται καλύτερος δίπλα της (ναι, το πρόσεξα κι εγώ ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες θα μπορούσαν να είχαν βγει από το Buffy: the Vampire Slayer. Ιδίως επειδή μιλάνε ακριβώς έτσι). Βέβαια η σειρά αγνοεί το υπερφυσικό στοιχείο των παραπάνω σειρών και προτιμά τον ρεαλισμό και τα προβλήματα των εφήβων, όπως το Dawson's Creek από όπου ξεκίνησε την καριέρα του ο δημιουργός της σειράς.
Αν από όλα τα παραπάνω δεν έχετε καταλάβει πόσο επικά fail είναι η σειρά θα σας το κάνω ξεκάθαρο στις παραγράφους που ακολουθούν.
Υπάρχει μόνο ένας λόγος για να δείτε τη σειρά: η πρωταγωνίστρια. Η Veronica είναι μια καλογραμμένη Mary Sue που δουλεύει εντυπωσιακά καλά κυρίως επειδή χρησιμοποιεί όλα αυτά τα πανέξυπνα τρικ για να λύσει την υπόθση, ενώ το ειρωνικό στυλάκι/εγωκεντρικό κλαψομούνιασμα της ισχυρής γυναίκας a la Buffy Summers καταφέρνει και δεν κουράζει (κυρίως επειδή υπάρχουν τόσα άλλα για να κουράσουν) ενώ η Kristen Bell ταιριάζει πολύ καλά στο ρόλο της. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες: κάποιοι είναι επίσης καλογραμμένοι και καλοπαιγμένοι (πχ ο πατέρας της ή ο Logan, ένας από τους δύο γκόμενους που ανέφερα πιο πάνω, καθώς και ο Weevil, ο αλήτης με τη χρυσή καρδιά) αλλά παραμένουν αυτό που είναι: supporting characters. Κατά βάση δε νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανένα και υπάρχουν ως δορυφόροι της Veronica (τί, μόνο η σειρά θα κάνει λογοπαίγνια με τους πλανήτες; )
Το wuddanit της σειράς ήταν αυτό που με κράτησε μέχρι τέλους, αν και κατά βάση είναι αδύναμο. Σε 22 επεισόδια της κάθε μίας από τις 2 πρώτες σαιζόν η ηρωίδα πρέπει να λύσει δύο μυστηριώδεις φόνους καθώς βρίσκεται μπλεγμένη με αντιφατικά στοιχεία και συνομοσίες. Και βεβαίως, για να γεμίσει η σειρά, πρέπει σε κάθε επεισόδιο να λύσει και από μία υπόθεση που της αναθέτει συνήθως κάποιος συμμαθητής της ή σαν χάρη σε κάποιον φίλο ή κτλ. Οι υποθέσεις αυτές είναι στη φάση: έχασα τη γάτα μου/ποιος διαδίδει ψευδείς φήμες για εμένα/βρες το αμάξι του μπαμπά μου κτλ (και υπάρχει πάντα και το μυστήριο που παίρνει δύο ολόκληρες σαιζόν να λυθεί, πώς η πρωταγωνίστρια έχασε την παρθενιά της, γιατί πριν χάσει τη φίλη της κάποιος την είχε βιάσει - όχι, δεν κάνω καθόλου πλάκα), συνολικά όμως το wudunnit δε δουλεύει ακριβώς επειδή πάρα πολλά όχι τόσο σημαντικά πράγματα συμβαίνουν και χαλαρώνουν υπερβολικά πολύ την πλοκή. Στην τρίτη σαιζόν που την έσπασαν σε τρία μυστήρια το αποτέλεσμα ήταν πιο σφιχτοδεμένο.
Το γράψιμο είναι επιφανειακά καλό, με πολλά και witty one-liners και κάποιες πραγματικά πολύ έξυπνες σκηνές, αλλά εδώ βρίσκονται δύο άλλα από τα προβλήματα της σειράς. Το πρώτο από αυτά είναι ότι νομίζει ότι είναι πιο έξυπνη από ότι είναι πραγματικά. Δείτε για παράδειγμα το τέλος της δεύτερης σαιζόν και παρακολουθήστε με τρόμο τις ανατροπές και την εξήγηση του μυστηρίου: αγγίζει επικά επίπεδα βλακείας και μελοδραματισμού και, σε γενικές γραμμές, is trying too hard and it's not quite hip. Και πέρα από το εξώφθαλμο αυτό παράδειγμα είναι τόσες πολλές οι φορές που η υποτιθέμενη εξυπνάδα της σειράς της βάζει τρικλοποδιές.
Το δεύτερο είναι ότι προσπαθεί να πουλήσει εξυπνάδα με ξένα κόλυβα και μάλιστα μπαγιάτικα. Outcast έφηβοι πιο έξυπνοι από τον μέσο όρο, έξω από τις κουλ παρέες, μιλάνε με μεγάλες λέξεις, σαρκασμό και αναφορές στην ποπ κουλτούρα και όμως λύνουν όλα τα προβλήματα του σχολείου-ως-αλληγορία-πάνω-στην-κόλαση-της-εφηβείας; Ναι, ήταν ψαγμένο το 1997 που προτοβγήκε η Buffy. Αλλά 7 χρόνια μετά το 2004 δεν ήταν πια τόσο hot.
Όπως και να έχει, τη σειρά την αγάπησαν οι κριτικοί (hipster friandly σειρά είπαμε) αλλά δεν την είδε απολύτως κανείς όπως αποδεικνυει το ότι επί τρία χρόνια ήταν στον πάτο των ratings, παρά το hype, τα βραβεία και τους κριτικούς , παραγωγούς και τα fanboys/girls στο ίντερνετ που την εξυμνούσαν, οπότε τελικά κόπηκε το 2007 (και για άλλη μια φορά καταλαβαίνουμε ότι κριτικοί και παραγωγοί δεν ξέρουν από τηλεόραση)

Πόρισμα: δεν ήταν άσχημη σειρά, είχε μερικές πολύ δυνατές ιδέες αλλά και πολύ wasted potential και μια τρομερή ανισορροπία σε όλα τα συστατικά της (αυτό βέβαια δεν μπορεί να πει και κάποιος για την hipster κουλτούρα; ).
Βαθμολογία: 2,5 στα 5
Σελίδα στο imdb