Θα ήθελα να είμαι...

Επειδή ως λαός έχουμε απαλοτριωθεί πλήρως από τις εκμαυλιστικές σειρήνες που μας προτάσουν μη-ΕΛ-ληνικά πρότυπα ζωής (ναι, θέλω να γίνω Άδωνις στη θέση του Άδωνι), στο ποστ αυτό θα εξετάσουμε το τι λαός θα ήθελαν να ήταν οι έλληνες που μας περιβάλλουν.

1) Αμερικάνοι: Κακά τα ψέματα, το χόλυγουντ μας έχει υπνωτίσει με την παραγωγή του. Όταν τόσες σημαντικές προσωπικότητες με τις οποίες μεγαλώσαμε και που μας έκαναν τους άντρες που είμαστε σήμερα (ο Ράμπο, ο Ρόκυ, ο Τζον ΜακΛέην, ο επιθεωρητής Κάλαχαν) είναι Αμερικάνοι και περίφανοι για αυτό, οι πρώτοι σπόροι έχουν πέσει.
Έτσι λοιπόν προκύπτει το Αμερικανάκι: ντύνεται με αθλητικές φανέλες, στραβό καπελάκι ΝΒΑ ή, ακόμα χειρότερα, baseball, τρώει στα MacDonnalds, ακούει Χιπ χοπ, παίζει μπάσκετ και μιλάει Ελληνικά και αγγλικά με τέλεια ΝεοΥορκέζικη προφορά. Όνειρό του να πάει να σπουδάσει στο Αμέρικα.
Στην πράξη βέβαια ίσως στο λύκειο να καυλαντριστεί με καμιά ΣΥΡΙΖικιά ή καμιά ΚΝΙτισσα και να καταλήξει φανατικός πολέμιος της ιμπεριαλιστικής μηχανής των ΗΠΑ (ακόμα κι αν δεν πηδήξει).

2) Ιρλανδοί: Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει κυρίως μεταλλάδες και αρπιτζάδες, που βαθιά μέσα τους νιώθουν την Κέλτικη ρίζα να φυτρώνει. Ο φιλοιρλανδός ακούει Λορένα ΜακΚέννιτ, φολκ μέταλ, πίνει φανατικά γκίνες και έχει ένα Όκραμ για τατουάζ, ενώ οι κοπέλες μαζεύουν φανατικά νεράιδες. Όνειρό του να βρει μια πρασινομάτα κοκκινομάλλα Ιρλανδή και να της κάνει πολλά Κελτάκια (ή αντίστοιχα έναν κοκκινοτρίχη Ιρλανδό με μπυροκοίλι να της κάνει πολλούς μικρούς Κέλτες)
Η τραγική αλήθεια είναι ότι οι Ιρλανδοί είναι οι Ραγιάδες των Βρετανικών νήσων: Η Ελλάδα και η Πορτογαλία μπήκαν στην ΕΟΚ επειδή όλοι κορόηδευαν τους Ιρλανδούς. Χόμπυ του σύγχρονου Ιρλανδού είναι να μεθοκοπάει με γκίνες και σφηνάκι ουίσκι (κάτι που θέλει προσπάθεια για κάθε έλληνα που σέβεται τον εαυτό του) και να χάνει στους πολέμους και στο ποδόσφαιρό από τους Σάξονες Άγγλους, ενώ πιο πολλές κοκκινομάλλες θα βρεις στο μέσο Ελληνικό γκοθάδικο παρά ανάμεσα στις ξανθοβαμένες Ιρλανδές. Όσο για το Κέλτικο αίμα: είναι όσο καθαρό όσο και το Ελληνικό μετά από τόσα χρόνια που τους γαμάνε οι Αγγλοσάξονες.

3) Γερμανοί: Οι πνευματικοί απόγονοι ηρωικών Ελλήνων μαυραγοριτών, καταδοτών και Χίτιδων, ονειρεύονται ότι ανήκουν στην πολεμική μηχανή του τρίτου Ράιχ και προσδοκούν την κλωνοποίηση του Αδόλφου Χίτλερ.
Εδώ να κάνω μια διευκρίνηση: αν αξίζει να θες να γίνεις κάτι στη ζωή σου αυτό είναι Γερμανός, αλλά για άλλους λόγους: φάγανε τον πούλο στον πρώτο παγκόσμιο, ξαναχτίσανε τη χώρα τους, πήγαν γαμιώντας τη μισή Ευρώπη στον δεύτερο παγκόσμιο, φάγανε ακόμα πιο χοντρό πούλο και ξαναχτίσανε άλλη μια φορά τη χώρα τους, ενώ η Siemens κάνει τον κάθε ντόπιο μεγαλοακάλυπτο να φαντάζει παιδάκι. (συν ότι οι Γερμανίδες είναι οι πιο καυλωτικές δυτικοευρωπαίες)
Αλλά, για να το θέσω με ιντερνετικούς όρους, οιΝαζί πήραν πολύ aggro και τους gangαραν. Συγχαρητήρια: υποστηρίζετε το Leeroy Jenkins του 20ου Αιώνα.

4) Βίκινγκς: Αυτοί εδώ είναι απλά μεταλλάδες που ακούγαν πολύ Manowar και Bathory και ονειρεύονται ντράκαρ, τσεκούρια και πλιάτσικο. Είναι πεπεισμένοι ότι κάποιος Βίκινγκ κάποτε κατέβηκε στο Βυζάντιο και γκάστρωσε κάποια πρόγονή τους, έτσι στις ρίζες τους κυλλάει μια ρανίδα Βίκινγκ αίματος. Οι περισσότεροι ονειρεύονται ότι είναι Σουηδοί, με ελάχιστους Black-metallers να ονειρεύονται τη Νορβηγία (με πιο γνωστούς τους Naer Mataron).
Βέβαια, καλό θα είναι να έχουν υπόψη τους ότι η Σουηδία είναι το όνειρο του GAP και ότι στη Νορβηγία είναι τόσο φλώροι που η εγκληματικότητα είναι τόση όσο η μέση θερμοκρασία της χώρας.
Κάπου εδώ θα παρατηρήσουμε ότι πολλοί από όσους ονειρεύονται ότι ανήκουν σε κάποια βάρβαρη φυλή (πχ Κέλτες ή Βίκινγκ) τυχαίνει να είναι σκούροι και σχιστομάτηδες, οπότε απορώ πως δεν θα ήθελάν να είναι μογκόλοι, που είναι και το πιθανότερο.

5) Φιλανδοί: Η Φιλανδία μας έχει προσφέρει μερικά από τα πιο γκαίη ροκ/μέταλ συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών (λογικό, όταν οι δίπλα τους πήγαιναν γαμιόντας τους Άγγλους αυτοί πουλάγανε χαϊμαλιά στο Βυζάντιο), με αποτέλεσμα μια σειρά από ήμο κορίτσια (και αγορίτσια) να ονειρεύονται τη μελαγχολική χώρα με τις χίλιες λίμνες.
Μόνη συνεισφορά της Φιλανδίας στον σύγχρονο κόσμο είναι η βόμβα Μολότοφ, ενώ οι κύριες ασχολίες των Φιλανδών είναι η σάουνα, το μπεκρούλιασμα με βότκα και η αυτοκτονία. Αν θέλετε κλειστείτε σε ένα τσιμεντένιο δωμάτιο με τον καύσωνα (πετώντας νερό εκεί που χυπάει ο ήλιος και έχει κάψει το πάτωμα) πιείτε μια βότκα και κόψτε τις φλέβες σας: θα γλυτώσετε και τα έξοδα

6) Ιάπωνες: Τα άνιμε έχουν καταστρέψει τον κόσμο. Από τον σούπερ Μάρι και τον Πίκατσου μέχρι και το Ναρούτο και τα Χεντάι, ο Ιαπωνικός Γκοτζίλα προσπαθεί να υποτάξει πολυτισμικά τη Δύση: αποτέλεσμα, ένα μάτσο οτάκου που μιλάνε καλύτερα Ιαπωνικά από Ελληνικά, που ονειρεύονται να γίνουν Ιάπωνες μανγκάκα (και συνήθως τα αποτελέσματα της ζωγραφικής τους είναι σαν πρώιμα σκίτσα του Βασίλη Λώλου που τα ζωγράφισε με το στόμα ενώ ήταν μεθυσμένος) που ντύνονται και μιλάνε σαν ήρωες από Anime, συλλέγουν Ιαπωνικά όπλα και θα γράψουν οργισμένα ποστ από κάτω.
Αν θέλετε να νιώσετε Ιάπωνες όταν στη δουλειά σας κάνουν απεργία πηγαίνετε και δουλέψετε κανονικά με ταμπελίτσα "απεργώ". Να παίρνετε πάντα το βαγόνι του Ηλεκτρικού που δεν χωράει ούτε σαρδέλα παράλληλα με την οροφή και να βάφετε τα μαλλιά σας μπλε με έναν τόνο ζελέ (γιατί όλοι οι Ιάπωνες κάπως έτσι είναι) και να μιλάτε σαν υστερικά καθυστερημένα επαναλαμβάνοντας συνέχεια: καβάι, σουγκόι οντεσού κτλ, γιατί έτσι μιλάνε οι Ιάπωνες.
Σας παραπέμπω όλους να διαβάσετε Gantz, εκεί που ο δημοσιογράφος πάει στη Γερμανία για να κάνει έρευνα και έχει για ξεναγό έναν Οτάκου: ναι, έτσι ακριβώς σας βλέπουν οι Ιάπωνες.

7) Ελφ: Το να θες να γίνεις μέλος ένος άλλου λαού είναι τραγικό. Το να θες να γίνεις μέλος μιας φυλής που δεν υπάρχει είναι κωμικοτραγικό. Παιδιά που έπεσαν στην τραγική παγίδα του Τόλκιεν και στα σατανιστικά ξόρκια του D&D ονειρεύονται ότι είναι ξωτικά (κι ας έχουν κορμοστασιά Χόμπιτ ή ορκ) και ακούνε τα ξεχασμένα τραγούδια της φυλής τους από το νησί τους που ανάθεμα κι αν θυμάμαι πώς το έλεγαν στον Άρχοντα. Χόμπυ τους είναι να μαθαίνουν Κουένια, να διαβάζουν τον Άρχοντα αν και τον ξέρουν ήδη απέξω, ενώ έχουν συλλογή από όλα τα όπλα της ταινίας.
Δεν υπάρχει ελπίδα για αυτούς.

8) Βαμπίρ: Η νέα μόδα. Ισχνές ή τροφαντές υπογκοθούδες που ονειρεύονται να έρθει να της πάρει ο σκοτεινά γοητευτικός σκοτεινός άρχοντας τους σκότους (ή έστω ο άρχοντας του σκότους-ντισκομπάλα την ημέρα) και να τις οδηγήσει μακριά από τη θλιβερή γηίνη ύπαρξή τους στο σκοτεινό βασίλειο της νύχτας: στο ενδιάμεσο φοράνε μαύρα, ακούνε Νάιτβις, Εβανέσενς και το σάουντρακ του Twilight και διαβάζουν άλλη μια φορά το Twilight.
...
...
...
ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΠΑΛΟΥΚΙ ΡΕ, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ;


(Το τόπικ είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Έλβις της Ελληνικής μπλογκόσφαιρας, που δεν είναι πια μαζί μας, αλλά όλοι λένε ότι τον είδαν κάπου να σχολιάζει ανώνυμα)