Βιβλία που διάβασα φέτος #5

Από το τελευταίο σχετικό ποστ πέρασε πολύς καιρός στο αυλάκι και καμία τριανταρία ακόμα βιβλία από τα χέρια μου. Ακόμα άνεργος και σε αναζήτηση εργασίας είχα μπόλικο χρόνο να περάσω έναν Ιούνιο (και τις αρχές Ιουλίου) παρέα με τα εξής έντεκα βιβλία:
1) Soul music - Τ. Pratchett
Ο Τέρρυ Πράτσετ είναι κλασική αξία. Και, όταν αποφασίζει να βάλει το Ροκ εντ Ρολλ στο δισκόκοσμο, μαζί με το Θάνατο (που για άλλη μια φορά εγκαταλείπει το πόστο του) και την γκόθικ εγκονή του, βγαίνει γέλιο. Από τα πιο καλά βιβλία του δισκόκοσμου, γεμάτο με πετυχημένα inside jokes.
2) Αγνοημένοι - Bentley Little
Πώς θα ήταν αν μια μέρα ανακάλυπτες ότι κανένας δε σε προσέχει; Το θέμα του βιβλίου αυτού είναι ακριβώς αυτό, μια ομάδα ατόμων που είναι τόσο κοινότυποι που περνάνε απαρατήρητοι και την τρομοκρατική οργάνωση που ιδρύουν. Ενδιαφέρον πρώτο μισό, αλλά χωλαίνει τρομερά στο δεύτερο.
3) Τα πονοτρόνια και οι Αναρχικοί του Απόλυτου - Δ. Φλωράκης
Ο Διαμαντής Φλωράκης είναι ένας καλτ Έλληνας συγγραφέας ΕΦ, με ένα ουμανιστικό, μεταφυσικό ύφος. Για άλλη μια φορά ξεκινάει με μεταφυσικές ανησυχίες (τον τελευταίο άνθρωπο που ξυπνάει σε ένα νοσοκομείο) και για άλλη μια φορά καταλήγει σε ένα παραλληρηματικό τέλος.
Καλό, αλλά για ειδικά γούστα
4) Η Πύλη - Μ. Κουτσούκος
Αυτό το "διαμάντι" της Ελληνικής πεζογραφίας δεν πρέπει να το χάσετε: Πράκτορας του FBI στο μακρινό μέλλον, την ημέρα ακριβώς που σκότωσαν την γκόμενά του, διατάσσεται να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, παρέα με μια αρχαιολόγο, μόνο και μόνο για να βρεθεί σε έναν ντιεντόκοσμο με ορκ, ξωτικά, μάγους και δε συμμαζεύεται.
Προς υπεράσπιση του συγγραφέα, το έγραψε όταν ήταν 16. Αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα επικά τραγελαφικό βιβλίο φάνταζυ όπου κάθε έννοια συνέχειας χάνεται και όπου χαρακτήρες που σε ένα κεφάλαιο ψοφάνε, στο επόμενο ανασταίνονται ξαφνικά. Απλά έπος
5) Στο σκοτεινό δωμάτιο - P. Straub
Συνέχεια του "Χαμένο αγόρι - χαμένο κορίτσι", είναι ένα μεταλογοτεχνικό θρίλερ που συναρπάζει. Πετυχημένη συγγραφέας παντρεύεται έναν μυστηριώδη άντρα με κάποια μυστικά, ενώ ο Τιμ Άντερχιλ καταδιώκεται από κάποιον περίεργο θαυμαστή του. Και αυτό είναι μόνο η αρχή.
6) Small Gods - T. Pratchett
Μια από τις πιο ιδιοφυείς στιγμές του Πράτσετ, όπου ένας αυτιστικός νεαρός καταλήγει προφήτης του θεού του (που έχει πάρει τη μορφή χελώνας) ενώ το ανώτατο ιερατείο του τον αγνοεί επιδεικτικά.
7) Το τραγούδι της Αυγής - M. Marano
Θα μπορούσε να είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο: ποιητική γραφή, εμβάθυνση σε χαρακτήρες, μια μάχη ανάμεσα σε δύο αρχιδαίμονες ενώ ξεκινάει ο πόλεμος του Κόλπου.
Και είναι μια μαλακία και μισή. Το βιβλίο είναι επίδειξη του πώς ΔΕΝ γράφεις ένα βιβλίο: φλύαρο, κουραστικό, γεμάτο με άχρηστους χαρακτήρες (παράδειγμα: υπάρχει μία γυναίκα που βάζει τον άντρα της να ανάβει τα φώτα πριν μπει στο σπίτι της γιατί φοβάται τον άντρα με το μαχαίρι που παραμονεύει στο σκοτάδι - το introduction της είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο. και για μαντέψτε: δεν ξαναεμφανίζεται σε ολόκληρο το βιβλίο) και την πιο αντιερωτική σούκουμπους όλων των εποχών. Μείνετε μακριά.
8) The Born Queen - Gregg Keyes
Τελευταίο βιβλίο της τετραλογίας του Keyes, κλείνει καλά το μύθο, αν και σε καμία περίπτωση δεν απειλεί τα "φαβορί" του επικού φάνταζυ. Είναι όμως ένα καλό, μικρό και γρήγορο εναλλακτικό στις αλλεπάλληλες τριλογίες και τις εννια-/δεκά-/δεκατριά-λογίες που παίζουν στην πρώτη γραμμή.
9) Ο Άρχοντας των Μυγών - W. Goldberg
Κλασσικό έργο για το τέρας που κρύβουμε μέσα μας. Μια ομάδα αγοριών ναυαγεί σε ένα νησί και σταδιακά οδηγείται στην αγρίοτητα.
10) The man in the high castle - P.K.Dick
Ο Άξονας κέρδισε τον Β' Παγκόσμιο και οι ΗΠΑ είναι μοιρασμένες ανάμεσα στους Γερμανούς και τους Ιάπωνες. Μια σειρά από χαρακτήρες βρίσκονται μπλεγμένοι στη δαιδαλώδη πλοκή του βιβλίου με μόνο συνδετικό κρίκο το I-Ching και ένα βιβλίο που περιγράφει έναν κόσμο στον οποίο νίκησαν οι σύμμαχοι, γραμμένο από τον Άντρα στο Ψηλό Κάστρο.
Το βρήκα λίγο κουραστικό σαν ανάγνωσμα, αλλά οι ιδέες που έχει μέσα του αξίζουν την ανάγνωση του.
11) Red - Jack Ketchum
Γέρος πληγωμένος από τη ζωή χάνει τον μοναδικό του σύντροφο, το σκύλο του Ρεντ, όταν τρία κακομαθημένα πλουσιόπαιδα τον σκοτώνουν. Έτσι ξεκινά έναν αγώνα για δικαίωση.
Ο Κέτσαμ είναι ίσως ο καλύτερος σύγχρονος συγγραφέας τρόμου που δε φοβάται να φτάσει στα άκρα. Εδώ είναι σε ένα από τα πιο "ήρεμα" βιβλία του, σε μια δραματική ανάλυση χαρακτήρων και μια πολύ βαθιά πλοκή.
Αριστούργημα, και αν το πετύχετε πουθενά (έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά από μια μικρή εκδοτική, εγώ το πέτυχα στο βιβλιοπωλείο Jemma στον Πειραιά) πάρτε το αμέσως.
Εναλλακτικά δείτε την αξιοπρεπέστατη κινηματογραφική μεταφορά του, αν και το βιβλίο... είναι πολύ καλύτερο.