Τα βιβλία του τελευταίου χρόνου #3

Συνεχίζουμε από 20 Γενάρη και μετά όπου και ήμουν σε άδεια απολύσεως

31) Νεκρή σαιζόν - Jack Ketchum.
Τον Ketchum τον είχα σε μεγάλη υπόληψη μετά το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας και τη σύντομη ιστορία "Το κουτί". Στο πρώτο του μυθιστόρημα είναι φανερή η τάση του να ξεπερνάει τα όρια εδώ με ωμή βία που ανακατεύει στομάχια. Κι όμως η βία από μόνη της μου φάνηκε πολύ λίγη για να με εντυπωσιάσει.

32) Δαιμονική Καταιγίδα - Jim Butcher
Βιβλίο-κλώνος της Anita Blake με άντρα πρωταγωνιστή; Ναι. Μάγος-ντετέκτιβ βοηθάει την αστυνομία με ανεξήγητες υποθέσεις. Πολύ διασκεδαστικό βιβλίο περιμένω να βγούν στα Ελληνικά και τα επόμενα της σειράς (δεν μου άρεσε και τόσο που να το ψάχνω/παραγγέλνω στα Αγγλικά)

33) Terror by Night - Ambrose Bierce
Μου πήρε κάπου έναν χρόνο να τελειώσω αυτή τη συλλογή. Μπορεί να ακούγομαι ιερόσυλος, αλλά οι ιστορίες αυτές με κούρασαν περισσότερο παρά με τρόμαξαν.

Την τελευταία εβδομάδα στο στρατό:
34) Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται - Graham Masterton
Κλασσικός MAsterton, αυτή τη φορά στα καλύτερά του. Εφευρετικοί (και βίαιοι) φόνοι, ενδιαφέρον δαίμονας, δυνατή πλοκή, δουλεμένοι χαρακτήρες. Νομίζω στα καλύτερά του.
Μεγάλο συν το ότι, στο στρατόπεδο όσο το διάβαζα, ήμουν ανάμεσα σε αυτούς που ποτέ δεν κοιμούνταν (εμπλοκή)

Ως πολίτης: (μέσα Φεβρουαρίου και μετά)
35-39) Amber - R. Zelazny (Nine Princes in Amber, Guns of Avalon, Sign of the Unicorn, Hand of Oberron, Courts of Chaos)
Fantasy από τα λίγα, γεμάτη με έξυπνες ιδέες, δολοπλόκους χαρακτήρες, ανατροπές από το πουθενά και εξαιρετική γραφή. Στα προτεινόμενα και θα πιάσω σύντομα και τη δεύτερη πενταλογία.

40) Χ.Φ. Λαβκραφτ: Εναντίον του Κόσμου, εναντίον της ζωής
Σύντομη πραγματεία πάνω στον συγγραφέα. Ενδιαφέρουσα.

41) Χαμένο Αγόρι, Χαμένο Κορίτσι - Π. Στράουμπ
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο τρόμου με τον χρόνο να διπλώνει περίεργα μέχρι τις αποκαλύψεις που κρύβει. Ήδη έχω πάρει το επόμενο του συγγραφέα (το Χαμένο δωμάτιο νομίζω) ενώ θα πάρω με την πρώτη ευκαιρία και το Κόκο.
Προτείνεται ανεπιφύλλακτα.

42) Κυνηγοί Κεφαλών - John King
Μου θύμισε όλους τους λόγους που δε διαβάζω "συμβατική" λογοτεχνία. Παρέα Άγγλων μπεκροπίνουν ενώ κρατάνε σκορ με το πόσες πηδάνε (ένας από αυτούς βλέπει και προφητικά οράματα). Σε σημεία εξεζητημένη γραφή, πολλοί εσωτερικοί μονόλογοι και τέλος-έκπληξη που απλά ήταν too much.

43) Ο Τρόμος - Αρθουρ Μάχεν
Ενδιαφέρον βιβλίο κλασσικού τρόμου.