Γιατί το να πας φαντάρος είναι σα να παίζεις D&D:

- ένα σωρό τύποι που ποτέ δε θα μπορούσαν ή δε θα έπρεπε να πιάσουν όπλο παίζουν τους fighters
- ξεκινάς τσουτσέκι, αλλά προς το τέλος δε σε πιάνει τίποτα
- οι γυναίκες είναι ελάχιστες αλλά καβλώνεις μαζί τους ανεξάρτητα με το αν είναι καλές ή μπάζα
- κυκλοφορείς μέσα σε ερείπια γεμάτα με κάθε λογής πανίδα και χλωρίδα
- ταξιδεύεις σε μια σειρά από εξωτικές τοποθεσίες που μόνο ακουστά τις είχες
- ένα σωρό ασχετοι τύποι (NPC/μόνιμοι) σου λένε να κάνεις ότι μαλακία τους κατέβει
- ότι βρίσκεις πεταμένο μπορείς να το λουτάρεις
- ένα σωρό παίχτες/φαντάροι τραυματίζονται/ψοφάνε με ηλίθιους τρόπους.
- την πέφτεις σε ότι σερβιτόρα βρεις όταν φτάσεις σε κάποιο inn/καφετέρια
- Κάθε βράδυ που θα φυλάτε σκοπιά θα σας την πέφτουν διάφοροι
- σπάνια διαρκεί πάνω από 9 μήνες
- θα ακούτε για προφητείες και για επιστροφή σε χαμένα μεγαλεία (και αν είστε παιδιά του 83 και πετύχετε Λιακοπουλικό ΕΠΟΠ, όπως ο υποφαινόμενος, θα μάθετε ότι είστε ο εκλεκτός)
- ο παπάς (αν τον έχετε για βύσμα) κάνει θαύματα