Γενικά, από όσες ταινίες του Lucky McGee έχω δει ως τώρα (The Woods, Red, MoH: Sick Girl) δεν μπορούσα να καταλάβω πως μάζεψε τόσο hype με τόσο μέτριες ταινίες (αν και το να κάνεις πλέον μέτριες ταινίες τρόμου αρκεί για να γίνεις γνωστός με τα χάλια που έχουν οι περισσότερες που βγαίνουν)
Είδα όμως σήμερα το ντεμπούτο του, May του 2002 και επιτέλους κατάλαβα το γιατί τόσος κόσμος πίνει νερό στο όνομά του.
Η May (Angela Betis), μια κοπέλα που μεγάλωσε με μόνη φίλη της μια κούκλα (την οποία και είχε πάντα κλεισμένη σε ένα κουτί) ζει στη μοναξιά της, μέχρι που γνωρίζει έναν άντρα με "τέλεια χέρια" και τον ερωτεύεται, βγαίνοντας από το δικό της κουτί. Παράλληλα μια συνάδελφός της στην κλινική που δουλεύει τη φλερτάρει. Όμως, σύντομα, οι προσπάθειές της για μια κανονική ζωή καταρρέουν, αφήνοντάς την στα όρια της (κλονισμένης) λογικής της.
Πολύ δυνατή ταινία ψυχολογικού τρόμου με μια απίστευτα δυνατή ερμηνεία από την πρωταγωνίστρια που κουβαλάει την ταινία (σκηνοθετημένη με οικονομία και με ένα συμπαγές σενάριο) και την κάνει να ξεχωρίζει από το σωρό με τις ταινίες τρόμου που κυκλοφορούν.
Το μακελιό αργεί να ξεκινήσει. Η αρχή παραπέμπει περισσότερο σε μια μείξη αισθηματικής κομεντί και ψυχολογικού δράματος, σταδιακά όμως τα σημάδια ότι όλα θα πάνε στραβά ξεκινάνε, μέχρι το μακελειό του τελευταίου μισάωρου. H προοικονομία γενικά λειτουργεί πολύ καλά και υπάρχουν κάποιες πολυ δυνατές εικόνες (πχ το ίδρυμα με τα τυφλά παιδιά) και γενικά η λογική της ταινίας που θύμισε αυτή του the Audition του Miike Takahasi (αν και το May δε φτάνει σε τίποτα την σκληρότητα της ταινίας αυτής).
Γενικά προτείνεται ως κάτι το διαφορετικό από τα άπειρα splatter/slasher.
Βαθμολογία: 9/10
Σελίδα στο IMDB
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου