Κλείνοντας την τριλογία της εκδίκησης (Sympathy for Mr Vengeance, Oldboy, Sympathy for Lady Vengeance) ο Chan-wook Park με άφησε με ένα περίεργο συναίσθημα. Δε μπορώ να πω την ταινία κακιά, ούτε καν μέτρια. Είναι απλά υπέροχη, αλλά κάτι σε αυτή δε μου κόλλησε καλά, ίσως γιατί περίμενα να δω κάτι που έμοιαζε στο oldboy.
Καμία σχέση, η ταινία είναι ένα δράμα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα, που μετά από 13 χρόνια στη φυλακή για δολοφονία ενός μικρού κοριτισού και έχοντας με την αγγελική συμπεριφορά της κερδίσει τη συμπάθεια των συγκρατουμένων της, στρώνει ένα σχέδιο για να εκδικηθεί τον πραγματικό δολοφόνο.
Η ταινία δεν έχει ούτε ξύλο ούτε φιλοσοφικά τσιτάτα όπως η προηγούμενη. Έχει όμως μια πρωταγωνίστρια που παίζει άψογα τον ρόλο της, το ρόλο του αγγέλου/δαίμονα στο ίδιο σώμα, αναμειγνύοντας την σατανικότητα με την αθωότητα τόσο καλά που η χαρακτήρας που παίζει να αξίζει μια θέση στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η σκηνοθεσία είναι απίστευτη, με καλοστημένα γυρίσματα, μια γερή δόση σουρεαλισμού και πολύ καλή μουσική. Τεχνικά είναι κάτι παραπάνω από άρτια, οι δε τίτλοι έναρξης είναι απίστευτοι.
Στα κατά τώρα, το στόρυ ήταν πολύ φτωχό. Και όταν λέω φτωχό το εννοώ, μιας και πολύ λίγα συμβαίνουν σε όλη την ταινία, ενώ λείπει και η σκηνή που θα σου χαραχτεί στο μυαλό, όπως στο oldboy, η ανατροπή που θα σε κάνει να πεις: "γαμάτο" με το στόμα ορθάνοιχτο.
Το αποτέλεσμα όμως είναι κάτι πολύ παραπάνω από εξαιρετικό και αξίζει την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου